alt

 

„W połanieckim przedszkolu

Jest obyczaj taki,

 Że z kogutkiem wielkanocnym

Chodzą przedszkolaki!”

 

Tradycją już się stało, że  wychowankowie naszego przedszkola, w tygodniu poprzedzającym Święta Wielkanocne, podtrzymują trochę zapomniane zwyczaje i dzielnie maszerują ulicami Połańca odwiedzając zaprzyjaźnione placówki. Ze śpiewem na ustach chłopcy ciągną drewniany wózek z papierowym kogutem, a dziewczynki wdzięcznie kręcą spódniczkami i przyśpiewują.

Przedszkolaki pokazują w ten sposób, że choć są mali ciałem, to ducha mają wielkiego. A duch Świąt Wielkiej Nocy zawitał w tym roku z grupą „Kotki” z Przedszkola Publicznego F1 oraz grupą „Kotki” z Przedszkola Publicznego w Połańcu. Dzieci wraz z Panią Dyrektor Anną Kaniszewską złożyły świąteczne życzenia pracownikom z różnych instytucji: Bank Spółdzielczy, Szkoła Podstawowa, Warsztaty Terapii Zajęciowej, Biblioteka Publiczna, Enea Elektrownia Połaniec, Urząd Miasta i Gminy Połaniec, Firma Polprzem, Zespól Szkół w Połańcu, Galeria Połaniecka, Środowiskowy Dom Samopomocy w Połańcu, CKiSz w Połańcu.

„Kukuryku! Kukuryku!

Niech płyną życzenia!

A w koszyku bogactwo

Jajek do święcenia…”

 

Dzieci odwiedziły również swoich młodszych kolegów i koleżanki w Żłobku a także złożyły życzenia wszystkim dzieciom w przedszkolu. Prezentując swój program artystyczny, nasi wychowankowie, z wielkim przejęciem i zaangażowaniem w formie staropolskich przyśpiewek oraz regionalnych tańców przypomniały połanieckiej społeczności jak barwna jest nasza kultura i tradycja.

Dzieci składając życzenia wręczały symboliczne upominki świąteczne, do których przygotowania również się przyczynili.

Bardzo dziękujemy za tak miłe i ciepłe przyjęcie naszych małych artystów, za serdeczne brawa i słodkie upominki. Dziękujemy Pani Małgorzacie Konwickiej za opracowanie tegorocznego tekstu, który dzieci z dumą recytowały. Swoje wizyty przedszkolaki kończyły takimi oto słowami:

 

„Dziękujemy Wam pięknie, żeście nas słuchali!

Czas już na nas… pojedziemy dalej,

Bo na Ziemi Połanieckiej, dobrzy ludzie mieszkają!

Gdzie się człek nie spojrzy, cukierki rozdają!”