Z doświadczenia wiemy, że rzeczy nowe zwykle nas przerażają. Zmiana istniejącej rzeczywistości powoduje utratę bezpiecznej rutyny. Dorosły człowiek radzi sobie ze zmianami zwykle w sposób konkretny: oswajając je i modyfikując, tak aby przyniosły mu one korzyść. W niedługim czasie obawy znikają i to co nieznane staje się przyjemne.

Ważną rolą rodzica jest pomoc w osowjeniu wszelakich strachów swojego dziecka. Pójscie malucha do przedszkola to zmiana jego codziennych przyzwyczajeń,                 które prowadzą do nasilenia się strachu  dziecka przed nowym doświadczeniem, nieznanymi ludźmi, a przede wszystkimbyciem przez kilka godzin bez mamy. Dzieci przychodzące do przedszkola różnią się między sobą pod względem adaptacji. Jednym przychodzi to łatwiej, inne zaś długo wyrażają niezadowolenie.

Zapewnienie maluchowi dobrego startu w przedszkolu wymaga od rodziców przestrzegania kilku zasad:

• Pokaż swojemu dziecku wcześniej jego nowe przedszkole, niech obejrzy ogród, plac zabaw. Zachęć go do wejścia do środka, tak aby mogło zapoznać się          z szatnią, salami.
• Postaraj się, aby porozmawiało ze swoją przyszła panią, zawsze wyrażaj się o  niej ciepło, przecież to twojej opinii zawierza maluch.
• Mów o pójściu do przedszkola, jak o wielkim wydarzeniu, które jest przyjemne, wspominaj o czekających na dziecko atrakcjach.
• Zaprowadzając dziecko do jego grupy unikaj długich pożegnań. Rodzice zwykle rozdarci płaczem i gorącymi uściskami pociechy, nie mają serca "odkleić" go od siebie. Pozwól działać nauczycielce, która zwykle empatycznym podejściem oswaja malucha z nowym miejscem i kolegami. Twoje dlugie przebywanie na sali powoduje chaos w odczuciach przedszkolaka.
• Jeśli to możliwe w pierwszych dniach przychodź po dziecko wcześnie, tak by nie zdążyło bardzo stęsknić się za tobą. Potem wydłużaj czas swojej nieobecności, ale zawsze przestrzegaj tylu godzin, ile obiecasz. Mały człowiek jest bardzo wrazliwy na twoje słowa, jesli go raz oszukasz, odkupisz to scenami "dziecięcej histerii" i zaburzonym zaufaniem.
• Pozwól zabierac do przedszkola ulubiona zabawkę dziecka, spowoduje to przeniesieniu elementu dawnej rzeczywistości do nowej.
• Zawsze bądź ciekaw, co dziecko robiło w czasie zajęć, ćwicz  z nim nowo poznane piosenki i zabawy. Okazuj nieustanne zainteresowanie jego pracą!
• Nawiąż kontakt z nauczycielka i personelem przedszkola. Przekaz im preferencje żywnościowe dziecka. Nie obawiaj się mówic o tym co cię martwi w jego zachowaniu. Kadra peagogiczna jest tam przeciez dla dziecka, wychowuje je i  rozwija w nim jego najlepsze strony.
• Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej jest czasami większym przeżyciem dla rodzica niż jego potomstwa. Twoja  nadmierna opiekuńczość i przesada moga zakłócić natrualny rytm przystosowania dziecka do zmian.
• Zaufaj wykształconym i przygotowanym do pracy nauczycielkom one nie zrobią nic złego twojemu dziecku!Jednakże jeżeli cos ci nie odpowiada w ich zachowaniu, nigdy nie mów o tym w obecności dziecka, podważasz tym samym jego autorytet "jego pani" i nie przyczyniasz się do poprawnej współpracy między wami.

Przedszkole to czas przyjemnej zabawy i nauki. Stwarza dziecku bardzo dobre warunki jego zycia emocjonalnego. W procesie wychowawczo-dydaktycznym dziecko zaczyna wzbogacać i kształtować swoje emocje poprzez kontakty z innymi dziećmi oraz pod wpływem własnej działalności wspomaganej  poprzez osoby dorosłe. Mały wychowanek pod czułym okiem "swojej pani" dojrzewa i kształtuje swoją inteligencję emocjonalną, rozwija zdolności plastyczne, muzyczne.