Dzień babci i dziadka skłania do refleksji na temat rodzinnych więzi, które w ostatnim czasie, w dobie pandemii, ograniczeń zostały poddane ciężkiej próbie. Na szczęście ponownie możemy cieszyć się bliskością i celebrować to jakże ważne święto. W polskiej kulturze najstarsi członkowie rodziny dbali o przekazywanie wiedzy o własnej familii, w naturalny sposób podtrzymywali tradycje rodowe i regionalne, byli ostoją wiary oraz mądrości ludowej.

Silny autorytet ludzi starszych sprawiał, że radzono się ich w sprawach ważnych, pytano o zgodę w swoich decyzjach życiowych. Choć z upływem czasu ich autorytet sukcesywnie spadał, to jednak i dziś okazuje się im szacunek.

Nikt tak nie rozpieszcza wnuków jak babcia i dziadek. Wspólnie spędzony czas daje wiele radości i cudownych wspomnień, do których często wracamy także w dorosłym już życiu.

Nad relacjami w rodzinie warto pracować. Jeśli my, dorośli nie pielęgnujemy relacji z rodzicami czy dziadkami, nie możemy oczekiwać, że nasze dzieci zadbają o relację z nami, kiedy my będziemy starsi.

Dobrym momentem, żeby zatrzymać się i zastanowić, jak nasze relacje wyglądają w rodzinie jest dzień 21 i 22 stycznia. Wszyscy uczymy się od siebie nawzajem. Starsi od młodszych również. Dzieci pokazują swoją bezwarunkową miłość, przywiązanie i radość, jeśli pokazujemy im czym jest rodzina i jej więzi. Istnieje niewidzialna więź, jedność między ludźmi, niezależnie od wieku i wszelkich różnic. Możemy z tego czerpać budując prawidłowe relacje i ucząc nasze dzieci co tak naprawdę liczy się w życiu zarówno dziecka jak i dorosłego.

Święto Babci i Dziadka już niebawem. Z tej okazji składamy wszystkim ogrom miłości, serdeczności i zrozumienia. A naszym seniorom dużo zdrowia.

E. Godlewska, H. Bieniek, A. Wróbel