Kącik dla rodziców

       Bicie dzieci może doprowadzać do fizycznych urazów, takich jak zasinienia, obrzęki, krwiaki podtwardówkowe, uszkodzenia nerwów i złamania kości.

       Bicie dziecka niszczy jego ufność i burzy poczucie własnej wartości. Dzieci znacznie chętniej podejmują zachowania nastawione na współpracę, jeśli łączy je z rodzicami sil

       Strach nie jest skuteczną metodą uczenia dzieci pożądanych zachowań. Bite dzieci zwykle zachowują się dobrze tylko wtedy, kiedy stosujący przemoc dorosły znajduje się w pobliżu.

       Wspomnienia z dzieciństwa osób, które jako dzieci były często bite, są zwykle pełne gniewu i urazy.

       Fragmenty Pisma Świętego, za pomocą których uzasadnia się stosowanie kar fizycznych wobec dzieci, można by równie dobrze wykorzystać do usprawiedliwienia niewolnictwa, dyskryminacji kobiet, kazirodztwa i dzieciobójstwa. Powoływanie się na Biblię, aby uzasadnić bicie dzieci, jest przykładem wybiórczego wykorzystywania religijnych ksiąg do usprawiedliwienia świeckiego sposobu myślenia.

       Dzieci są często bite za zachowania, które nie są "złe" czy "niewłaściwe", ale wynikają z ich naturalnej potrzeby badania świata, a także z potrzeb związanych z odżywianiem, snem, ruchem czy chęcią zwrócenia na siebie uwagi.

       Dzieci najłatwiej uczą się pożądanych zachowań, kiedy dorośli wyjaśniają im, jak powinny postępować, rozmawiają z nimi oraz własnym zachowaniem dają im przykład odpowiedzialności, troski i samodyscypliny na więź miłości.

       Bicie dzieci powoduje przekazywanie postawy akceptacji przemocy z pokolenia na pokolenie. Dzieci, które są często bite, uczą się stosowania przemocy.

       Bicie dzieci uczy je, że "silniejszy ma zawsze rację".

       Bijąc dziecko za złe zachowanie, opiekun traci cenną szansę nauczenia go właściwego sposobu postępowania.

1. Dziecko jest tak samo wartościowym człowiekiem jak dorosły - traktuj je z uwagą i szacunkiem.

2. Pamiętaj, że Twoje dziecko nie jest Twoj ą własnością.

3. Nie ma idealnych rodziców, są tylko kochający rodzice, właśnie takich potrzebują dzieci! Daj sobie prawo do popełniania błędów.

4. Twoje dziecko nie jest doskonałe. Miej w sobie wyrozumiałość. Nie porównuj do innych. Nie krytykuj.

5. Nie dawaj dziecku obietnic bez pokrycia. Nie kłam i nie zmuszaj dziecka do kłamstwa.

Na pewno słyszałeś, że dla zbalansowanej diety konieczne jest jedzenie kolorowo: białe, żółte, zielone, czerwone, niebieskie i fioletowe produkty. Im więcej kolorów w diecie, tym lepiej: smaczniej i zdrowiej.  Sam kolor w sobie niesie jakiś niezwykły ładunek spokoju, wyciszenia, łagodności a jednocześnie niezmiennie kojarzy sie z słodkawym posmakiem. Myślę, że większość z nas zapomina o fioletowym. Ciągle sie słyszy o zielonym, ale mało kto zwraca uwagę na fioletowy a TO DUZY BLĄD.

 alt

Jeśli spotkamy się z dzieckiem, które ma przynajmniej kilka niżej wymienionych cech, bądź zachowuje się w podobny sposób to jest bardzo możliwe, że jest to dziecko z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej – ADHD.